Canyonlands NP, Delicate Arche en Rafting

14 Juli 2011. Moab, Canyonlands en Delicate Arche.
Vandaag blijkt het stralend weer te worden. Geen donderwolken of regen. Het is dus erg warm tot 94-96 Fahrenheit, dat is net onder de 40 graden Celcius. Als eerste rijden we naar Canyonlands NP. Dit is vlak in de buurt en geeft een prachtig uitzicht over de Green River en de Colorado River die daar ook bij elkaar komen. Het NP bestaat uit 3 delen met allemaal een ander karakter. We bezoeken slechts Island in the Sky. In het visitor centre laat een ranger zien hoe zwaar het gewei is van een Big Horn Sheep. Deze komen hier regelmatig voor. Sanne en Thomas mogen het natuurlijk vasthouden terwijl de ranger uitlegt hoe een Mountain Lion zo’n Big Horn Sheep kan doden. Deze weetjes zijn erg leuk om te horen en iedere Ranger die we tegenkomen is vreselijk enthousiast. Vervolgens lopen we een korte trail naar de Mesa Arche met een prachtig uitzicht. Achter de Arche is het vreselijk diep en sommige mensen gaan op de Arche staan. Wij vinden dat toch wel een beetje gevaarlijk en blijven lekker beneden. Hierna rijden we achterin het park naar een plek waar vermoedelijk een meteoriet is beland. Voordat we erheen lopen picknicken we lekker in de schaduw. We rijden nog via een paar mooi uitzichtpunten terug naar Moab, doen wat inkopen en gaan dat lekker zwemmen in het zwembad. Vanavond willen we een relatief zware trail lopen naar de Delicate Arche. Dit is een erg speciale Arche en staat eigenlijk op ieder plaatje wat je ziet van Arches NP of van Moab. Dat moeten we natuurlijk gezien hebben. Rond 18 uur rijden we naar Arches NP en nemen gelijk ons avondeten (brood en en een grote zak met druiven) mee omdat we waarschijnlijk pas in het donker terugkomen. De trail is inderdaad erg zwaar, de zware omstandigheden, de warmte (ongeveer 34 graden) en de hoogte (ongeveer 1700 meter) zijn daar de oorzaak van. We stijgen ongeveer 150 meter. Thomas ziet als eerste de Delicate Arche die bij het avondzonlicht inderdaad prachtig is. In een soort van natuurlijk amfitheater blijken zeker 100 mensen al bij deze Arche te zijn. Allemaal om de zonsondergang te bekijken. We maken wat foto’s, eten ons eten op (wat weer in het gewicht van de rugzak scheelt) en wachten ongeveer een uur totdat de zon onder is. Een fantastisch schouwspel. Sanne die even een beetje misselijk was van de zware inspanning is gelukkig weer opgeknapt en geniet volop. Ze is nogal trots op haar pas gekochte camera en maakt volop foto’s. (Overigens staat ook iedere hagedis die ze ziet er al op :)). Als we teruglopen over de richel klimmen we nog even naar een gat in de rotsen. Hierachter zien we alweer een mooi schouwspel. Het blijkt volle maan te zijn en we zien de opkomende maan met de Delicate Arche op de achtergrond. Alweer prachtig. We praten even met een paar Amerikanen die daar ook zitten te genieten en lopen vervolgens terug naar de auto. Het is inmiddels aardig donker en Sanne ziet met haar zonnebril erg weinig maar komen wel veilig bij de auto aan. Op naar bed!

Vrijdag 15 Juli 2011. Moab: Raftday
Vandaag gaan we raften op de Colorado River. Hartstikke leuk natuurlijk. We ontbijten bij de plaatselijke supermarkt. Halen koffie en thee bij Starbucks. Thomas neemt een muffin, Anja een donut, Sanne en ik houden het bij croissants. Ook vandaag is het (helaas) weer stralend. We moeten ons dus goed beschermen tegen de zon. Goed insmeren dus en T-shirts aan. We rijden eerst via een mooie route naar Fischer Towers. Hier “schepen we in” na een korte instructie van de begeleiders. We zitten bij Emily die zomers raft-instructeur blijkt te zijn en ’s winters ski-instructeur. Een erg vervelende job dus. De tocht is prachtig door het landschap van rode rotsformaties. Het water in de rivier is erg hoog dus we gaan vrij hard. Naast ons en Emily zit er in de boot nog een Amerikaanse familie met 3 kinderen. In de ochtend, mogen zwemmen in de rivier, spring Thomas mooi uit de boot, doen we watergevechten met de andere boten en krijgen we 4 redelijk grote stroomversnellingen. De kinderen vinden het in eerste instantie wel een beetje eng, maar genieten vollop. ’s Middag zitten we in een andere boot bij Zack (een student uit Salt Lake). Hiermee hebben we ’s morgens ook al een kleine trail gelopen toen we even een break hadden na de eerste twee stroomversnellingen. Net voor de lunch (die trouwens heel erg goed geregeld was: brood, fruit, salade’s en speciaal voor Sanne watermeloen), op een mooi standje, verliest Thomas zijn zonnebril bij een vrij heftige stroomversnelling. Dit vindt hij absoluut niet leuk (heeft deze bril van Opa Joop en Oma Geert gekregen en deze bril bevalt hem) en baalt er vreselijk van. Hij zoekt overal in de boot en hoopt dat de bril nog aanspoelt wat (natuurlijk) helaas niet gebeurt. Door de warmte en door het water zijn ook zijn TEVA waterschoenen ook al kapot gegaan. De lijm onder de zool is losgelaten en beide zolen zijn losgekomen. Slechte reclame voor TEVA wat normaliter fantastische schoenen zijn natuurlijk. Na de lunch is er nog een stroomversnelling en zijn we alweer bij het einde van de tocht. We rijden een klein stukje met de bus terug en nemen bedanken de instructeurs voor de leuke dag. Ter afsluiting (en als dorstlesser) nemen we onze vertrouwde shake en ijsje en gaan nog even een paar uurtjes bijkomen in ons zwembad. ’s Avonds eten we een heerlijke Pizza bij de PizzaHut (met de meest belabberde bediening die we ooit hebben meegemaakt. Het meisje vergat werkelijk alles tot het bestek toe. Maar de Pizza war heerlijk …. en daar gaat het tenslotte om.